Dialogi konfucjańskie

Uczniowie Konfucjusza
Rozważania (Dialogi konfucjańskie)
tłum. Jarek Zawadzki
CreateSpace, 2012

Gdzie kupić?

Konfucjusz i jego uczniowie

Rozważania 《論語》 (Lún Yǔ) to zbiór maksym Konfucjusza (551-479 p.n.e.) lub jego uczniów oraz zapis niektórych rozmów między nimi. Niniejsza publikacja to prze­kład dramaturgiczny wierszem, czyli tak naprawdę adaptacja sceniczna. Oryginał nie jest pisany wierszem. Forma niniejszego prze­kładu jest tylko moim pomysłem; treść natomiast jest jak najbardziej oryginalna 🙂

Syn Niebios

3. Kto osiem rzędów 《八佾第三》

3.1 孔子謂季氏:「八佾舞於庭,是可忍也,孰不可忍也?」

KONFUCJUSZ (mówiąc o JI HUANie.)

Kto osiem rzędów ma w domu tancerzy,
Przez co się władcy swemu przeniewierzy,
A my zdzierżymy to, choć to rzecz zdrożna,
Jakichże spraw nam wtedy znieść nie można?

3.2 三家者以『雍』徹。子曰:「『相維辟公,天子穆穆』,奚取於三家之堂?」

KONFUCJUSZ (słysząc, że trzy rodziny śpiewają „W harmonii i zgodzie” podczas uprzątania ołtarza.)

„Wzniosły Syn Niebios a przy nim książęta”
Co w tych trzech domach ta pieśń robi święta?

3.3 子曰:「人而不仁,如禮何?人而不仁,如樂何?」

KONFUCJUSZ

Gdy kto nie posiadł jeszcze życzliwości,
Na próżno grzeczność w jego sercu gości.
Gdy kto nie posiadł jeszcze życzliwości,
Muzyka próżno w duszy miejsce mości.

3.4 林放問禮之本。子曰:「大哉問!禮,與其奢也, 寧儉;喪,與其易也,寧戚。」

(LIN FANG pyta o podstawę kurtuazji.)

KONFUCJUSZ

Dobre pytanie! Lepszy od przepychu
Skromny obyczaj spełniony po cichu.

Konfucjusz

10. W rodzinnej wiosce 《鄉黨第十》

10.1 孔子於鄉黨,恂恂如也,似不能言者。其在宗廟朝廷,便便言,唯謹爾。

(W rodzinnej wiosce KONFUCJUSZ jest układny i pokorny, jakby nie potrafił mówić; a w świątyni i na Dworze wyraża się jasno choć ostrożnie.)

10.2 朝,與下大夫言,侃侃如也;與上大夫言,誾誾如也。君在,踧踖如也。與與如也。

(Kiedy przebywa na Dworze, do urzędników niższej rangi odnosi się uprzejmie; do urzędników wyższej rangi odnosi się z szacunkiem. W obecności władcy okazuje żarliwe uwielbienie. Postępuję adekwatnie.)

10.3 君召使擯,色勃如也,足躩如也。揖所與立,左右手。衣前後,襜如也。趨進,翼如也。賓退,必復命曰:「賓不顧矣。」

(Władca wzywa go do siebie i zleca mu, by się udał na przywitanie wysłanników gościa; wyraz jego twarzy zmienia się, a krok staje się żwawszy. Pozdrawia wszystkich na lewo i prawo. Jego strój tak z przodu jak i z tyłu jest odpowiednio zadbany. Wchodzi krokiem energicznym, niczym uskrzydlony.)

KONFUCJUSZ (do władcy, po odjeździe gościa.)

Owo poselstwo zostało skończone.
Gość już odjechać raczył w swoją stronę.